تأثیر قانون جدید امنیت غذایی چین بر بازار جهانی حبوبات و فرصت‌های پیش روی تجار ایرانی

در تاریخ ۱ ژوئن، قانون جدید امنیت غذایی در چین اجرایی شد که دولت‌های مرکزی و استانی را ملزم به گنجاندن امنیت غذایی در برنامه‌های توسعه اقتصادی می‌کند. این قانون بر خودکفایی کامل در تولید غلات اصلی تأکید دارد و تدابیری مانند حفاظت از زمین‌های کشاورزی، منابع ژنتیکی گیاهان و جلوگیری از هدررفت مواد غذایی را در بر می‌گیرد.

چین که یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان محصولات کشاورزی جهان است، در سال‌های اخیر تلاش کرده تا وابستگی خود به تأمین‌کنندگان خارجی را کاهش دهد. با وجود تولید یک‌چهارم غلات جهان، این کشور هنوز نمی‌تواند نیازهای داخلی خود را به‌طور کامل تأمین کند و برای برخی محصولات، مانند سویا و ذرت، به واردات وابسته است.

با توجه به اجرای این قانون، تجار بین‌المللی و از جمله شرکت‌های بازرگانی ایران که در زمینه واردات و صادرات حبوبات فعالیت دارند، باید استراتژی‌های خود را متناسب با تغییرات جدید در سیاست‌های غذایی چین تنظیم کنند. در این مقاله به فرصت‌های ایجادشده در این بازار و نحوه بهره‌گیری از آن‌ها می‌پردازیم.

 

تأثیر قانون جدید بر بازار جهانی حبوبات

قانون جدید چین تأکید ویژه‌ای بر خودکفایی در تولید غلات دارد، اما نکته مهم این است که اجرای آن با چالش‌های متعددی همراه خواهد بود:

محدودیت زمین‌های قابل‌کشت: چین کمتر از ۱۰٪ زمین‌های کشاورزی جهان را در اختیار دارد، اما باید یک‌پنجم جمعیت جهان را تغذیه کند. این محدودیت، مانع بزرگی برای دستیابی کامل به خودکفایی است.

کمبود منابع آبی: بخش زیادی از زمین‌های کشاورزی چین در معرض بحران کم‌آبی قرار دارند که می‌تواند بر تولید غلات تأثیر منفی بگذارد.

نیاز به فناوری‌های پیشرفته کشاورزی: افزایش تولید داخلی مستلزم سرمایه‌گذاری در فناوری‌های مدرن کشاورزی است که اجرای آن در کوتاه‌مدت دشوار خواهد بود.

وابستگی به واردات برخی محصولات کلیدی: چین همچنان نیازمند واردات حجم زیادی از سویا، ذرت و سایر غلات است، به‌ویژه محصولاتی که از لحاظ اقلیمی در این کشور کمتر تولید می‌شوند.

با توجه به این عوامل، حتی با اجرای این قانون، چین همچنان به واردات گسترده‌ای در برخی محصولات کشاورزی نیاز خواهد داشت و این موضوع فرصت‌های مهمی را برای صادرکنندگان از جمله ایران فراهم می‌کند.

 

فرصت‌های تجاری برای صادرکنندگان ایرانی حبوبات

ایران به‌عنوان یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان مهم حبوبات، می‌تواند از این تغییرات در سیاست‌های غذایی چین بهره‌مند شود. برخی از فرصت‌های کلیدی برای تجار ایرانی عبارتند از:

افزایش تقاضای چین برای حبوبات به‌عنوان جایگزین غلات اصلی

با توجه به اینکه چین تعریف "غلات دانه‌درشت" را گسترش داده و محصولاتی مانند ارزن، جو دوسر، گندم سیاه، لوبیا ماش و سیب‌زمینی را در این گروه قرار داده است، این امر می‌تواند منجر به افزایش تقاضا برای این محصولات در چین شود.

ایران تولیدکننده مهمی در زمینه حبوبات مانند عدس، نخود و لوبیا است که می‌توانند به‌عنوان جایگزینی برای غلات اصلی در بازار چین عرضه شوند.

همکاری با چین در حوزه تأمین امنیت غذایی بین‌المللی

قانون جدید به موضوع تقویت همکاری‌های بین‌المللی در امنیت غذایی اشاره دارد. این موضوع می‌تواند فرصت‌هایی را برای تجار ایرانی ایجاد کند تا با شرکت‌های چینی در تأمین مواد غذایی همکاری کنند.

امکان ایجاد شراکت‌های تجاری میان شرکت‌های بازرگانی ایران و چین برای تأمین حبوبات از طریق قراردادهای بلندمدت وجود دارد.

افزایش صادرات حبوبات به چین از طریق مزیت‌های جغرافیایی و کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل

ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، مسیر مناسبی برای صادرات حبوبات به چین محسوب می‌شود.

نسبت به سایر صادرکنندگان جهانی مانند کشورهای آمریکای جنوبی و استرالیا، ایران می‌تواند هزینه‌های حمل‌ونقل پایین‌تری داشته باشد که به رقابتی‌تر شدن قیمت محصولات ایرانی در بازار چین کمک می‌کند.

تمرکز بر صادرات محصولات ارگانیک و باکیفیت

چین به‌طور فزاینده‌ای به کیفیت محصولات کشاورزی اهمیت می‌دهد و در حال حرکت به سمت مصرف مواد غذایی سالم‌تر است.

تجار ایرانی می‌توانند با تمرکز بر صادرات حبوبات ارگانیک و محصولات باکیفیت، جایگاه خود را در این بازار تقویت کنند.

سرمایه‌گذاری در فناوری‌های بسته‌بندی و فرآوری

بسته‌بندی و فرآوری مناسب نقش مهمی در جذب مشتریان چینی دارد.

صادرکنندگان ایرانی می‌توانند با استفاده از روش‌های بسته‌بندی نوین، ماندگاری محصولات خود را افزایش داده و ارزش افزوده بیشتری ایجاد کنند.

 

چگونه از این فرصت‌ها استفاده کنیم؟

برای بهره‌گیری از این فرصت‌ها، شرکت‌های بازرگانی ایرانی باید راهبردهای زیر را در پیش بگیرند:

ایجاد ارتباط مستقیم با خریداران چینی

حضور در نمایشگاه‌های تجاری مرتبط با صنایع غذایی در چین

استفاده از پلتفرم‌های آنلاین چینی برای بازاریابی و فروش محصولات

تأمین استانداردهای بهداشتی و کیفی موردنظر چین

دریافت مجوزها و گواهینامه‌های لازم برای صادرات مواد غذایی به چین

رعایت استانداردهای بسته‌بندی و برچسب‌گذاری مورد تأیید بازار چین

انعقاد قراردادهای بلندمدت با واردکنندگان چینی

تلاش برای ایجاد شراکت‌های تجاری پایدار به‌جای فروش‌های مقطعی

ارائه تخفیف‌ها و شرایط ویژه برای قراردادهای بلندمدت

بهینه‌سازی فرآیندهای حمل‌ونقل و کاهش هزینه‌ها

استفاده از مسیرهای تجاری مقرون‌به‌صرفه مانند حمل‌ونقل دریایی از طریق بنادر جنوبی ایران

همکاری با شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی برای کاهش هزینه‌ها

سرمایه‌گذاری در بازاریابی و تبلیغات در چین

استفاده از شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های فروش آنلاین چینی مانند علی‌بابا

راه‌اندازی وب‌سایت‌های چندزبانه با تمرکز بر بازار چین

 

نتیجه‌گیری

قانون جدید امنیت غذایی چین نشان‌دهنده تلاش این کشور برای افزایش خودکفایی در تولید غلات است، اما به دلیل محدودیت‌های زمین، آب و نیروی کار، وابستگی به واردات همچنان ادامه خواهد داشت. این وضعیت فرصتی طلایی برای شرکت‌های بازرگانی ایرانی فراهم می‌کند تا با صادرات حبوبات و محصولات مرتبط، جایگاه خود را در بازار چین تقویت کنند.

با برنامه‌ریزی صحیح، رعایت استانداردهای موردنیاز و استفاده از استراتژی‌های تجاری مناسب، شرکت‌های ایرانی می‌توانند از این تغییرات نهایت بهره را ببرند و صادرات خود را به چین افزایش دهند.